week drie





een plasje hoort buiten

witte dingetjes vallen uit de lucht

en blijft op mijn haar liggen

ook bij pongo

zie je ze zitten

het is de eerste sneeuw

samen lekker knabbelen op een oor

smaakt dat lekker?

eens kijken wat er op de plantjes ligt

raar spul

liefffff






Doodlewoef, doodlewoef, hier ben ik weer.
Eens kijken wat ik jullie ga vertellen over afgelopen week.
Vanmorgen ben ik bij de dierenarts geweest voor mijn prikje. Poeh, makkie. Ze gaf me een paar lekkere brokjes en terwijl ik die aan het eten was werd er een prikje gezet, zeggen ze, want dat moet ik dan maar geloven….. Ik heb er niets van gevoeld.
Als ik nu naar buiten ga dan is het op straat heel erg glad. Moet ik wel opletten dat ik niet alle kanten heen schuif. Loop ik naar de auto en ik zet mijn pootjes op de grond, en pfffft, weg pootje. Ik schuif zo maar weg. Lijk wel Bambie op het ijs ha ha.
Maar dat witte spul, de sneeuw, smaakt eigenlijk nergens naar. Ik dacht dat ze iets lekkers uit de lucht gooide maar het is nat en koud. Jammer dat er maar zo’n klein beetje ligt. Lijkt me erg leuk om daarin te spelen, samen met Pongo. Wacht maar eens, over een paar daagjes mag ik mee naar het veld en als er dan nog sneeuw ligt dan gaan we samen rennen, dat afspraakje heeft Pongo al met mij gemaakt. Joepie, ik verheug me er nu al op.
Vorige week vrijdag, Pongo was jarig, zijn we naar Rion geweest. Zo, daar waren veel hondjes. Haaaa ik heb ze eens laten weten dat ik geen schrik voor ze heb. Volgens mijn baasje was ik wel een beetje brutaal door zo te blaffen tegen die grote honden. Pfff, geef ik lekker niks om. Ik ben gewoon stoer!
Toen we weer thuis waren kwamen er twee kinderen logeren. Ik vond dat wel heel erg leuk. Maar moe word ik er ook wel van hoor. Ze hadden lekkers en knuffels meegebracht. Dus Pongo en ik kunnen voorlopig weer vooruit.
Mocht ik mee naar de winkel, nou ja wel buiten wachten natuurlijk( niet alleen hoor), en toen kwamen er toch veel mensen zeggen hoe knap ik was. Poeh poeh, ik zou er van naast mijn schoenen gaan lopen, och nee die heb ik toch niet. Pongo trouwens wel, sneeuwschoenen. Zou ik die ook krijgen?
Zaterdag kwamen Harja, Peter en Angel op bezoek. Gezellig spelen en natuurlijk foto’s maken. Hebben jullie mij al gezien op de site? Wat ben ik knap he?
En ’s avonds was ik ineens niet fit. Mijn buikje deed pijn. Ik moest overgeven en ja hoor ik poepte en poepte en poepte. Toch een schijtlijster??? Nee dit vond ik niet echt leuk hoor. Mijn darmpjes moeten toch ook goed wennen aan van alles en nog wat. Nou een van mijn baasjes heeft die nacht bij mij op de bank geslapen. ( maar nu is het al weer goed hoor)
Ondertussen heb ik in de buurt ook al kennis gemaakt met veel mensen en andere hondjes.
Tegenover ons woont Ciske, Vriendje van Pongo en tja dan is het ook mijn vriendje toch? Hij kijkt altijd door het hekje, als hij buiten is, en dan gaan Pongo en ik er even naar toe. Snuffelen, kusje geven.
Als de bel gaat dan weet ik dat er iemand komt. Ik wil er dan graag bij zijn en Pongo en ik staan alle twee start klaar, wie is er het eerste. Mijn baasje vindt wel dat we dat moeten afleren. Dat zal dan wel. Ik snap dat niet helemaal hoor. Wij zijn toch gewoon blij! Ach die grote mensen daar snap je soms ook niets van.
Maar dat leer ik natuurlijk allemaal nog wel. 27 februari mag ik naar de hondenschool. Leren samen werken met mijn baasje. Als ze me maar niet alles al heeft geleerd tegen die tijd. Ik kan nl al van alles hoor. Maar het lijkt me misschien wel moeilijk als ik alles moet doen als er andere hondjes bij zijn en zo. Gaan we dan oefenen. Jullie horen dan wel hoe ik het heb gedaan oke?
Ik ga er weer mee stoppen. Trouwens, lachen, ik ben zwaarder dan Pongo toen hij zo oud was als ik. Ik weeg nu 6,6 kg. En toen ik hier kwam woog ik 4,8 kg. Dus Pongo, wacht maar eens als ik groot ben!!!!!!
MC Wally.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten