MC Wally: oei ik groei deel een.: week dertien

Wat gaat de tijd toch snel? MC Wally vertel!!!!!!

Ja ja, vertel....... Wat zal ik deze keer eens vertellen????

Nou eens denken. Eigenlijk weet ik het wel hoor. Maar misschien vinden jullie me ook wel een beetje raar als ik het vertel. Mijn baasje moet er wel mee lachen hoor. Ze vindt me wel stoer. Nou hier komt hij dan........ Ik kan nl, nou ja kan, ik oefen en oefen en jaaaaaa het is gelukt! En weet je wat ik kan? Nou als een grote vent plassen tegen een boom en lantaarnpaal. Het begon als volgt. Let op. Ik rook eerst aan de bomen, paaltjes, op de grond en ga zo maar door. Ik begon toen vaker kleine plasjes te maken, overal op de grond. Ik ging snuffelen aan de boom en plaste gewoon aan de onderkant van de boom op de grond. Weer wat later tilde ik mijn pootje een beetje op en plaste 10 centimeter hoog, tegen de boom. Nog weer later plaste ik tegen de boom en nog hoger. Nou wat vinden jullie daarvan? Ben ik al groot of niet? Het gebeurt nog niet altijd hoor, ik moet nl ook wel leren om mijn evenwicht goed te bewaren. Volgens mijn baasje ziet het wel stoer uit. Ze lacht een beetje als ik dat doe. Zou ze me uitlachen? Of is het gewoon leuk? Ik denk dat ze dat laatste vindt.

Laatst heb ik in de tuin mee " geholpen" Er zou een soort van slinger worden opgehangen. Nou ja slinger, tibetaanse gebedsvlaggetjes heet het. Die lagen in de stoel en ik dacht dat het iets was om mee te spelen. Maar nee het werd opgehangen in de tuin.

kijk hier liggen ze in de stoel.

ik moet er eens over nadenken wat het nu toch is

pongo komt ook eens kijken, hee wat zijn jullie toch aan het doen

oh worden ze daaaaaar opgehangen

En dan nu mijn groeiproces, want oei ik groei nog steeds! Mijn baasje weegt me regelmatig. Ze komt dan met de weegschaal naar beneden en dan weten Pongo en ik dat we worden gewogen. Nou ja we weten dat we worden opgetild en dat het baasje ergens op gaat staan. Ze kijkt dan naar beneden, zet ons weer op de grond en schrijft iets op. Dat heet wegen. En weet je hoeveel ik weeg? Nou ik weeg nu 12,7 kg. En ik ben nu 5 maanden oud

kijk hier word ik gewogen

ook even vergelijken hoe groot ik ben t.o.v. Pongo. Voor de foto zat ik netjes en hup ik lag voordat er werd geknipt.

scheelt niet meer zo heel veel toch?

Nou had ik verteld dat wij, Pongo en ik, voor de verjaardag van het baasje een nieuw buitenkussen hadden gekregen. Maar we hadden ook een nieuwe bench voor in de auto. We lagen eerst met z'n tweetjes in een bench. Ik moest van Pongo dan in het hoekje gaan liggen. Of hij nam de hele plek in beslag en als ik er dan bij wilde, mopperde hij een beetje. Hij wilde gewoon alles hebben. Rare Pongo. Nee hoor ik vind hem wel lief, maar ik wil ook een beetje de baas zijn. En eigenlijk wil Pongo dat ook wel. Dus wie oh wie heeft het nu voor het zeggen?? En nu hebben we gewoon alle twee ons eigen plekje. Hoeven we niet meer te duwen of te mopperen dat de een net meer plek heeft dan de ander. Want kijk als we maar een klein stukje weg gaan, dan vindt het baasje dat het wel kan, samen in een bench. Maar als we verder weggaan met de auto, en stel je voor dat er dan wordt geduwd en gemopperd door ons, en stel we gaan dan kijken wie de baas is....... pfffff het baasje wil daar niet aan denken. Nu is het mooi opgelost.

kijk zo ziet dat er uit, op naar het bos

deurtje dicht en rijden maar!

Op naar het bos. Steeds weer een avontuur. Want wat je daar toch allemaal tegen komt?

Stond er laatst ineens iets groens langs de kant van het pad. Baasje wilde het groene ding open doen en ze gooide er iets in. Jezus, ik schrok me te pletter. Wat was dat voor een monster, help!!! Ik blafte en blafte en hoopte dat dat groene ding weg zou gaan. Maar het bleef doodstil staan. Nog eens aanhalen en blaffen maar er kwam niets in beweging. Baasje hielp me en zo hoefde ik niet mee bang te zijn. Het groene ding ging open en dicht en maakte geluid als het baasje de klep dicht deed. Niks aan de hand dus. Ze mocht de klep steeds meer open en dicht doen en ook het geluid mocht steeds harder. Ook al weer geleerd. Groene dingen in het bos zijn niet eng!!!

samen een gevonden stok breken

mijn tanden wisselen nog steeds dus ik bijt graag overal op

wat eng

oke, ik zie nu dat het helemaal niet eng is

Nou waren we laatst ook in dit bos en hebben Pongo en ik samen met een andere hond in het water gespeeld. Nu waren we er weer maar er was heel veel water weg. Hoe kan dat nou toch? Nou ja we hebben er toch wel lekker gespeeld hoor. We moesten alleen iets verder door de modder lopen voordat we bij het water waren, dus onze poten waren lekker zwart. Zo zwart, dat we thuis werden gewassen. Eerlijk gezegd was dat niet alleen van deze ene keer hoor, dat we werden gewassen. We hadden al zo vaak in het bos door het losse zand gerend en er in gelegen, Onze witte bef leek wel een verfbad te hebben gehad. Grijs!. Nu is dat de kleur haar die je krijgt als je oud bent, maar wij zijn nog piep, piep jong! Dus het was toch echt vies. Dus wassen en droog blazen. Pongo heeft dan gewoon een ontploft kapsel. Wat ziet die er dan uit zeg. Voor deze keer hebben we weer een paar filmpjes gemaakt bij dat kleine plasje water. Kijk maar.

de pret zit er weer op

terug naar de auto en naar huis

wassen en dan blazen!

en dan lekker slapen

heerlijk in dromenland

Met Pasen zijn we naar Bunnik geweest. Daar was van alles te doen voor honden. Ondanks het weer zijn we er toch naar toe gegaan. We kwamen daar en het regende een beetje. Regenjas aan dus. Even later was het weer droog, regenjas uit. En raar maar waar, de regen kwam soms wel en dan weer niet, maar ik zal je zeggen, nat wordt je er wel van hoor. Toen we binnen kwamen was er een hele grote hond. Echt heel groot, nog groter dan de baasjes. Pongo en ik schrokken er van en we blaften alle twee heel hard. En Pongo, nou die trok aan zijn riem en hup weg was hij. Zijn riempje zat los en omdat hij achteruit liep gleed het riempje zo van zijn natte koppie. Hij kwam weer direct terug naar de baasjes hoor, dat wel, gelukkig anders was ik mijn vriendje kwijt geweest. Maar goed, die hele grote hond zakt door de knieen. Baasje hielp ons mee om toch naar de hond te gaan. Pongo gaf hem zelfs een kusje. Maar eh..... hij rook helemaal niet naar een hond, maar naar mens. Nou gelukkig zeg. Anders was het een hondenmonster geweest, zooooo groot was hij. Nou ik zal je wel vertellen dat er veel hondjes waren die even schrokken en blaften. Wij waren echt niet alleen, die bang waren geweest hoor. We zijn dus geen watjes mocht je dat bedenken. Wij zijn stoer!
We hebben dus door de regen gelopen, in de modder, in de disco geweest, theater bekeken, gewogen, en veel veel honden gezien. En weet je, ineens zien we een bekend hondje. Die hadden we op de verzorgingsdag van de Doodles ook gezien. Het was Diesel. Leuk he. Samen op de foto. Dan kunnen jullie zien dat het echt waar is!